Wartość Mszy Świętej (Eucharystii) jest nieoceniona, ponieważ jest to najskuteczniejsza modlitwa i najdoskonalsza ofiara składana Ojcu przez Jezusa Chrystusa, uobecniająca Jego ofiarę na krzyżu. Umożliwia wiernym udział w tym zbawczym wydarzeniu, oferując im dar zbawienia, łaski, ochronę przed złem, a także ulgę duszom w czyśćcu. Właściwe uczestnictwo we Mszy Świętej pozwala przyjąć Słowo Boże, Ciało Pańskie i uczyć się ofiarowywania siebie Bogu. 

Przyjdź, Panie Jezu. Amen. Dzięki Ci składam, Panie Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże, za to, żeś mnie grzesznika, niegodnego sługę swojego, bez żadnej mojej zasługi, a jedynie z Twego miłosierdzia posilić raczył najdroższym Ciałem i Krwią Twojego Syna, naszego Pana Jezusa Chrystusa.

Krzyż Chrystusa czci się także czyniąc znak krzyża. Początkowo czyniono krzyż nad przedmiotami, kreśląc go dłonią. Miał on być wyznaniem wiary, chronić od nieszczęść, sprowadzać Boże błogosławieństwo. Zwyczaj ten sięga pierwszych wieków chrześcijaństwa. Był on traktowany jako credo katolickie, streszczenie najważniejszych prawd wiary. Słowami podkreślano wiarę w Boga w Trójcy Świętej jedynego, a ruchem ręki podkreślano nasze zbawienie przez Chrystusową mękę i śmierć. 

Siew to święto nadziei, to początek tego, co ma się spełnić latem podczas żniw. Pobłogosławione ręką siewcy ziarno przyjmuje matka ziemia, następuje swoiste zbratanie się ziarna i ziemi, wydaje się, że słychać głos:

Okryj nas swym płaszczem, dobra matko ziemio, a my cię na wiosnę okryjemy wspaniałą zielenią, łanem szumiącego zboża i złotymi kłosami, w których się przegląda cała dobroć Boża.

Błogosławiony Edmundzie Bojanowski! Twój przykład poucza nas, że nieustannie mamy wzrastać w postawie uczniów Jezusa Chrystusa. W ślad za Nim czyniłeś postępy w mądrości i łasce w latach Twojej nauki u Boga i u ludzi.

Prosimy Cię, jako naszego Patrona o pomoc w zadanej nam nauce, byśmy zdobywali nie tylko wiedzę, lecz i mądrość otwierającą serce na Bożą wizję świata i ludzi. Naucz nas odnajdywać pomoc dzięki wytrwałej modlitwie do Ojca przez Jezusa w świetle Ducha Świętego na wieki wieków. Amen.

Piękno mszy świętej wyraża się w bogactwie duchowym sakramentu Eucharystii, który jest centralnym momentem ofiarowania Jezusa Bogu Ojcu. Jest ono realizowane poprzez skupienie na akcie konsekracji i podniesienia, uroczystość liturgiczną, udział wszystkich zgromadzonych wiernych oraz uczestnictwo księdza jako przewodniczącego i wiernego jednocześnie. Piękno to można dostrzec także w poszanowaniu dla słów modlitwy, śpiewu oraz w tym, jak różnorodnie nazywa się ten sakrament, oddając różne aspekty jego istoty.